Οι Girlpool είναι δυο κορίτσια από το Los Angeles, η Cleo Tucker (κιθάρα και φωνητικά) και η Harmony Tividad (μπάσο και φωνητικά). Ξεκίνησαν το γκρουπάκι μόνο με ηλεκτρική κιθάρα και μπάσο κι έτσι δημιούργησαν ένα ύφος folk punk από το πρώτο τους EP το 2014 με τίτλο το όνομα της μπάντας “Girlpool”.

Τα κορίτσια, μετά από πολύ καλές κριτικές, έβγαλαν το πρώτο τους Studio Album το 2015, με τίτλο “Before the World Was Big”, και έκαναν την πρώτη τους γύρα στην Ευρώπη με την κιθάρα και το μπάσο τους, ψάχνοντας έναν ιδανικό κόσμο, όπως τιτλοφορούν και το πρώτο κομμάτι του άλμπουμ “Ideal World”. Στο άλμπουμ ξεχωρίζει το ομώνυμο κομμάτι “Before the World Was Big”. Υπέροχος τίτλος που παραπέμπει στην ηλικία του κόσμου, αντί για την ηλικία του κοριτσιού για το οποίο μιλάει το κομμάτι. Επαναλαμβάνει τους στίχους “I just miss how it felt standing next to you / Wearing matching dresses before the world was big”, όπου το λέει στη μητέρα της, δείχνοντας νοσταλγία στα αθώα παιδικά χρόνια.

Από αυτό το άλμπουμ, εκτός από το ομώνυμο κομμάτι, ξεχωρίζω το “Cherry Picking”, ένα κομμάτι που μελοποιεί τη μεγάλη αλήθεια του χαμού του πρώτου έρωτα, τόσο γλυκά μα και τόσο προστατευτικά ταυτόχρονα, που μαγεύει όλη αυτή την εμπειρία που φαντάζομαι ότι έχουμε ζήσει όλοι:

“And when it all is over

When you are there and I am here

I'll pretend that you cared

That I have somehow disappeared”

Γενικά το άλμπουμ “Before the World Was Big”, αποτελείται από κομμμάτια μικρής διάρκειας (γύρω στα 2 λεπτά τα περισσότερα) και αυτό ίσως παραπέμπει στο ότι τα κορίτσια δεν θέλουν να μεγαλώσουν ακόμα. Στο ούτε δίλεπτο κομμάτι “Pretty”, θα ακούσετε στίχους όπως “See me, You don't have to be alone” για να καλήξει με τον στίχο “I'm suspended when I find myself needing you”. Επίσης, το κομμάτι κεραυνός “Magnifying Glass” και το “Crowded Stranger”, είναι κομμάτια σε έναν τόνο, που τρέχουν να τον προλάβουν, επιζητώντας να ταράξουν την ατονία μέσα μας.

Όλα αυτά τα γράφω για να σας μεταφέρω στο υπέροχο δεύτερο άλμπουμ των κοριτσιών “Powerplant”, που κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2017. Σε αυτό το άλμπουμ αποφάσισαν να προσθέσουν και ντραμς στον ήχο τους, χωρίς όμως να χάσουν το ύφος της μουσικής τους, πράγμα που δεν είναι και εύκολο. Αυτό βοήθησε στο να έχουν σπασίματα μέσα τα κομμάτια τους και φαίνεται πάρα πολύ σε όλα τα κομμάτια του άλμπουμ. Προσωπικά, μου αρέσει πολύ περισσότερο αυτό το άλμπουμ, στο οποίο είναι φανερή η εξέλιξή τους. Μετακινήθηκαν προς το indie rock μου και θύμισαν κάτι από τις αγαπημένες μου Electrelane.

Το άλμπουμ ξεκινάει με το υπέροχο “123”, το οποίο είναι και το αγαπημένο μου κομμάτι μέχρι τώρα, μαζί με το “It gets more blue” που θυμίζει αρκετά τους «Ονειροπαγίδα» και την πατρινή μπάντα «Abbie Gale». Στο “It gets more blue” ακούμε τον τόσο ζεστό στίχο “I faked global warming, just to get close to you” και όλο το κομμάτι μιλάει για το τι κάνουμε για να κερδίσουμε κάποιον, χωρίς να ενοχλεί τη θέλησή μας, η τυχών απόρριψη του άλλου.

Τις Girlpool τις είδα πριν μια εβδομάδα live και μπορώ να πω ότι απογοητεύτηκα αρκετά, και ότι εκτός από τον ήχο που δεν ήταν καλός, χρειάζεται να δουλέψουν πιο πολύ τις ζωντανές τους εμφανίσεις. Δεν είμαι από τα άτομα που απορρίπτουν αξιόλογες μπάντες λόγω ενώς κακού live, οπότε τις προτείνω χωρίς δεύτερη σκέψη. Θα σας αφήσω να τις απολάυσετε με στίχους από το τελευταίο κομμάτι του “Powerplant”, το “Static Somewhere”, με το οποίο άνοιξαν τη συναυλία.

But I’ll give you all the pills

A fucked-up business deal

I wonder what it's like

To sit and watch the sunrise.

Tell me you are here

I hope I’ll find you

Static somewhere.

Μάκης Μούλος