Το sinradio.gr πήγε και χόρεψε μέχρι τελικής πτώσης στο 4ο Westside Festival, συζητά ακόμα γι’ αυτό και προτείνει με τον τρόπο του μουσικές, λίγο πριν κλείσει αυτή η χρονιά.
Day 1
Α. Παπαμικρός:
Την ‘βρήκα’ πολύ με την μουσική των ΗΧΟΤΟΠίΑ, σε σημείο που θα ήθελα να συνεχίσουν το set μετά τον Κ.Β. για ασταμάτητο ψυχεδελικό χορό (δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα ομως), ένα μπράβο στα παιδιά από εμένα, σίγουρα.
Μ. Παπαντωνίου - Κ. Σοφιανίδη:
Το φαινόμενο ΗΧΟΤΟΠίΑ –γιατί πώς αλλιώς να το περιγράψεις– συστήθηκε στο κοινό της Πάτρας ως περφόρμανς ακτ και όχι ως ένα αποκλειστικά dark electro ντούο. Ο συνδυασμός εικόνας και ήχου δημιούργησε αρχικά αμηχανία με εμάς να αναρωτιόμαστε αν πρέπει να ακούσουμε, να χορέψουμε, να παρακολουθήσουμε την οθόνη ή τους μουσικούς. Τι πέτυχε όμως αυτό το εγχείρημα; Κατάφερε να φέρει στην ελληνική μουσική σκηνή την βερολινέζικη αισθητική του ‘50, μετατρέποντας τη Φίνος Φιλμ σε ντοκιμαντέρ της Leni Riefenstahl (βλ. Rammstein – Stripped (official video) ή κάτι σε ταινία του Jean-Luc Godard (βλ. Alphaville (1965)). Η ΗΧΟΤΟΠίΑ δηλαδή, με το αρχιτεκτονικό πάντρεμα της dark wave μουσικής με μία εικόνα noir αισθητικής, κατέληξε να αναφέρεται σε άλλους τόπους και καιρούς (δυσ-τοπία) μετατρέποντας την Αθήνα σε Βερολίνο (ετερο-τοπία).
Ο Κ. Βήτα με τον στίχο του εκφράζει κατά κύριο λόγο το στέητ οφ μαιντ του προβληματισμένου, απογοητευμένου, ρομαντικού θα λεγε κανείς Αθηναίου 30αρη.
Γι’ αυτούς ωστόσο που δεν είναι εξοικειωμένοι –σαν κι εμάς- με τους στίχους του και τη δισκογραφική του πορεία, το λάιβ ίσως να μην αποτέλεσε λαιφ εξπίριενς. Η απαγγελία του, που είναι από τα βασικότερα χαρακτηριστικά του, χάθηκε στη βαβούρα του κόσμου και τον ήχο, με αποτέλεσμα να μην χτίζεται το απαραίτητο φίλινγκ σε ένα μονόωρο λαιβ. Ο Κ. Βήτα, όμως, μετρώντας 30 χρόνια στον χώρο έχει κατοχυρωμένο κοινό, κάτι που του εξασφάλισε άλλο ένα πετυχημένο λάιβ.
Το καλύτερο ξεκίνημα για το φεστιβάλ δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από αυτό που μας προσέφεραν οι ΗΧΟΤΟΠίΑ. Ακόμα και να μην τους έχεις ξανακούσει σε κερδίζουν από την αρχή!
Και για την συνέχεια ο μοναδικός και εξαιρετικός Κ. Βήτα. Η πρώτη μέρα ήταν κορυφαία!
Day 2
Συνδετήρας:
Sma ra gda
Tendts
Χ. Σαραντάκος:
Tendts: η electronica tων Tendts τα εχει όλα!
Από τη synth pop των 80s μέχρι το σύγχρονο μινιμαλιστικό τέκνο.
Δεν γινεται να αφήσουν κανέναν αδιάφορο.
Όπως και το καλοκαίρι στο Σαρίστρα, έτσι και τώρα, μια από τις κορυφαίες φεστιβαλικές εμφανίσεις του τριημέρου!
Sma ra gda: Μελωδική και ρομαντική
Tendts: Απίστευτο flow και ενέργεια! Οι πιο groovy ηλεκτρονικοί τύποι που θα ακούσεις, και σίγουρα δεν θα (ξανα)χάσεις καμία τους εμφάνιση!
Η Sma Ra Gda δημιούργησε μια ρομαντική ατμόσφαιρα σε indie μονοπάτια και για τους εκκολαπτόμενους μουσικούς που καταπιάνονται με την τέχνη της σύνθεσης, σίγουρα αποτέλεσε έμπνευση.
Οι Tendts ανέβηκαν στο stage αμέσως μετά τη Sma Ra Gda και ήταν η τέλεια αντίθεση. Με τους Tendts και την electronic “διάθεσή” τους μεταφερθήκαμε σε parties των 80s και των 90s. Χορέψαμε πολύ και απλά δε θέλαμε να τελειώσει.
Ντένις Σκούρας:
Τα ατμοσφαιρικά vibes της Sma Rag Da(ς) και το ξεσηκωτικό παίξιμο των Tendts μας άφησαν άφωνους για την ενέργεια και τη δυναμική του Westside Festival. Απλά περιμένουμε σαν ανυπόμονα παιδάκια για το επόμενο…
Cinema:
Grey Gallows
The Boy
Η εμφανιση των Grey Gallows υπήρξε μια αναπάντεχα (για όσους δεν τους γνωρίζαμε) ευχάριστη dark wave αναβίωση.
Μια βουτιά στο “σκοταδιστικό ρομαντισμό” των 80s μπροστά στα μάτια μας!
Το Μέρος:
The Vagina Lips
Bazooka
Ό,τι και να πω για αυτό το βράδυ θα είναι λίγο. Μπορώ να πω ότι περίμενα αυτή τη μέρα με ανυπομονησία. Το ΜΕΡΟΣ φαντάζει ιδανικό για αυτά που θα ακολουθήσουν την υπόλοιπη νύχτα. Έχω ήδη υπερένταση από τη στιγμή που μπαίνουμε στο ΜΕΡΟΣ νωρίς το βράδυ για να στήσει τις μουσικές του ο συν-παραγωγός Απόστολος, και ο χώρος έχει μια ησυχία, σαν αυτή που λένε πριν την τέλεια καταιγίδα. Στο bar γυρίζουν κάτι σφηνάκια παρέα με κάποιους από τους ηθικούς αυτουργούς της επεισοδιακής βραδιάς (Billy Tz & Aris Ramos - ΒΑΖΟΟΚΑ), ενώ σε λίγο αρχίζει να προετοιμάζεται ο Jimmys - The Vagina Lips. Και ΞΕΚΙΝΑΜΕ. The Vagina Lips, δεν μου είναι εύκολο να περιγράψω τη μουσική του, αλλά ξέρω αυτό: ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ και αυτό που μπορώ να πω είναι ότι αυτές τις μέρες όσο περισσότερο ακούω τη μουσική του, τόσο καλύτερα καταλαβαίνω τον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται ο καλλιτέχνης. Αρμόδιος για μια καλύτερη περιγραφή είναι ο Απόστολος Οικονόμου, οπότε την αφήνω πάνω του. Προσωπικά, ένιωσα ότι δεν είμαι μόνος μου όταν έπαιξε το ΤΟΥΒΛΑ (ναι, είναι από άλλο project, αλλά συνδέθηκα πάρα πολύ) και ήθελα πολύ ακόμα ΚΗΔΕΙΑ,ΣΑΧΛΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΠΑΥΣΗ (επίσης από διαφορετικό project).
Όταν ο Jimmys έπαιξε το τελευταίο του κομμάτι ήμουν ήδη μπροστά στη σκηνή και ήδη απογειωμένος με το τελευταίο του γκάζι. ΗΜΟΥΝ ΕΤΟΙΜΟΣ. Ποτέ δεν περίμενα ότι μπορώ να βρεθώ σε live των BAZOOKA, με βάση τα μουσικά μου ακούσματα, μέχρι που τους άκουσα για πρώτη φορα το 2017 στην Πάτρα, όταν τους ανοιξαν οι Cosmic Shadows στη Γιάφκα. Τότε κατάλαβα ότι μέσα μου υπάρχει κάτι που δεν γνώριζα έως τότε. Και δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο σωστή χρονική στιγμή από εκείνη για να εκφραστεί. Θα το θέσω απλά και κατανοητά: ΕΞΑΥΛΩΤΙΚΗ ΖΟΥΓΚΛΑ ΜΕΣ ΤΗ ΦΥΣΗ ΕΝΩ ΕΙΜΑΙ ΔΕΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΚΟΥΩ ΤΟΥΣ ΒΛΑΚΕΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ. Το βράδυ της Δευτέρας η ακοή και η φωνή μου επανήλθαν στα φυσιολογικά τους επίπεδα. John Vulgaris στα τύμπανα, ό,τι και να πω είναι λίγο. Σπάστα όλα ρε μάγκα. Xanthos Papanikolaou ευτυχώς που δεν σου έπεσε το μικρόφωνο γιατί δεν στο δίναμε να ξέρεις.
Υ.Γ. Σε περίπτωση που υπήρξε υπερβολική σωματικη επαφή με τους γύρω μου τότε ζητώ συγγνώμη,δεν ήταν προσωπικό, απλά ήταν ίσως το καλύτερο μουσικό βράδυ που θα μπορούσαμε να έχουμε στην Πάτρα,μαζι με BEDOUIN. και STEAMS.
Β. Παλαιολόγου: Είχε καλό ήχο, καλό ποτό και το απαραίτητο στριμωξίδι. Όσον αφορά τη ζέστη, στο ίδιο μέρος έχουμε κολλήσει πολύ περισσότερο στο παρελθόν. Σωστή επιλογή το μέρος για αυτές τις μπάντες. Ε και τα μπαζούκια θέρισαν για άλλη μία φορά...
Στη τρίτη του εμφάνιση στην πόλη μας, ο εξαιρετικός αυτός τύπος, Τζίμυς, το μοναδικό μέλος του project The Vagina Lips, ήταν φανταστικός. Με το σετ του να περιλαμβάνει κάποια κομμάτια από τον νέο του δίσκο Generation Y, πλαισιωμένα από τις καλύτερες στιγμές προηγούμενων δουλειών και σφήνα - έκπληξη στο τέλος 2 κομμάτια από το έτερο project του Mazoha, κατάφερε να νιώσουν όλοι όσοι παρακολούθησαν το live του, αυτά που έχει μέσα στο γεμάτο από ιδέες κεφάλι του και εκφράζει μέσα από τη μουσική.
Η πέμπτη φορά που παρακολουθώ live του ήταν ίσως και η καλύτερη, διότι ήμουν περιτριγυρισμένος από φίλους και φίλες που μοιραζόμασταν την ίδια όμορφη διάθεση! Προσωπική κορυφαία στιγμή όταν μπήκαν τα εναρκτήρια σύνθια από το κομμάτι ΤΟΥΒΛΑ!?
Cinema:
My Wet Calvin
Larry Gus
My Wet Calvin, οι flaming lips των φτωχων
Larry Gus: η ψυχεδελική-χαοτική electronica του κατά κόσμον Παναγιώτη Μελίδη μεταλαμπαδεέεται με ένα αντίστοιχα ψυχεδελικό-χαοτικό live performance που δεν γίνεται να σ'αφήσει αδιάφορο.
Εκεί που η ψευδαισθησιογόνος ποπ των animal collective συναντά τα χορευτικά beats της DFA Records.
Το live που μετάνιωσα που δεν ήμουν εκεί! Next time...
Συνδετήρας:
Jef Maarawi
Sworr.
Jef Maarawi: Αισθαντικός, ταξιδιάρης ήχος
Sworr.: Ανατριχιαστική και συγκλονιστική η φωνή του Robin
Ντένις Σκούρας:
Πολύ συναισθηματικό παίξιμο απ' τον Jeff, ενώ οι αγαπημένοι Sworr. έδωσαν ένα τόσο καλά προσεγμένο performance που ήταν σαν να ακούμε το ηχογραφημένο κομμάτι!
Το Μέρος:
Bedouin
Hand & Leg
The Steams
Η Πατρινή σούπερμπαντα, που συναισθηματικά και μη, συνδέει τις ωραίες εποχές της Γεροκωστοπούλου, πίσω στις αρχές και μέσα των 00's, με το σήμερα και την ανοδική φάση της ανεξάρτητης κιθαριστικής μουσικής στην πόλη μας. Ανεξάρτητα των προσωπικών σχέσεων με τα μέλη, αντικειμενικά η μπάντα αυτή έχει τρομερό υλικό και τεκμηριωμένη αισθητική. Ξεσηκωτικά γκαράζ ποπ κομμάτια με αναφορές στις κιθάρες των Velvet Underground, το ντέφι και την σιξτάδικη αισθητική των BJM μέχρι τον όμορφο θόρυβο των Sonic Youth και The Jesus and Mary Chain! Το Σάββατο εκείνο, νομίζω ήταν η καλύτερη τους στιγμή, μέχρι την επόμενη! Αν πετύχετε live τους σύντομα, να πάτε! Θα τη βρείτε σίγουρα!!
The Steams know how to party!
Άλεξ Παπαλεξανδρής:
Χαρά και απόλαυση να βλέπω καινούριες ψυχεδελικές μπάντες να ξεπηδούν και να παίζουν λαιβ, μπράβο στους Bedouin. Οι Hand & Leg ήταν εκεί και για τους πιο μυημένους στο σκληρό ήχο και για να θυμίσουν τι πάει να πει σκληρό ποστ πανκ! Βγήκα όταν τελείωσαν με το αριστερό μου αυτί σχεδόν κουφό και είμαι χαρούμενος για αυτό. Όταν ξαναμπήκα και ξεκίνησαν οι Steams παρασύρθηκα από τις μουσικες τους και βρέθηκα σε μια natural high κατάσταση από την ατμόσφαιρα που είχαν δημιουργήσει· ίσως και το αγαπημένο μου ακτ από το WestSide.
Το Χασομέρι:
Le Mano Del Corazon
Άλεξ Παπαλεξανδρής:
Με την εμπειρία και την ηλικία έρχεται και η χροιά στην φωνή. Τα πετάλια και οι παραμορφώσεις στο βιολί ό,τι καλύτερο για ακουστική ροκ.
