WestSide Festival Vol.5

Το WestSide Festival είναι ένα μουσικό φεστιβάλ με
βάση την Πάτρα και έχει σκοπό να παρουσιάζει τον ήχο
του σήμερα. Στο Line-up του θα φιλοξενεί ορισμένα από
τα σημαντικότερα νέα συγκροτήματα της εγχώριας
εναλλακτικής σκηνής, διαφορετικών μουσικών
κατευθύνσεων. Καλλιτέχνες από το ροκ, ποπ και
ηλεκτρονικό φάσμα θα μπορέσουν να παρουσιάζουν
την δουλειά τους στο κοινό της Δυτικής Ελλάδας. To
WestSide Festival θα εξελίσσεται παράλληλα σε
διαφορετικά σημεία της πόλης, για συγκεκριμένες
ημέρες δημιουργώντας έτσι την νέα μεγάλη μουσική
γιορτή της Πάτρας.


- WESTSIDE FESTIVAL VOL5 -
Το Westside Festival επιστρέφει στην Πάτρα το
τριήμερο 01-03 Απριλίου!
3 ημέρες, 5 σκηνές, 14 καλλιτέχνες γεμίζουν την πόλη
με μουσική!
Stages : Frida, Συνδετήρας, Το Χασομέρι, MONO
Records Store, Joe Records
Lineup : Strawberry Pills | Danai Nielsen | Bazooka |
MAZOHA | Green Was Greener | Johnny Labelle | Jef
Maarawi | Ta Toy Boy | Dzingovic Music | Grey Skies |
Pan Pan | Παιδί Τραύμα | Λάμδα | VASSILIKOS The
Grand Duet

Αναλυτικές πληροφορίες στο www.westsidefest.gr
Είσοδος ελεύθερη!

Περισσοτερα ...

Οι Καλύτεροι Εγχώριοι Δίσκοι του 2021

Οι παραγωγοί του sinradio.gr ξεχώρισαν από έναν εγχώριο δίσκο για το 2021 ο καθένας και τον μοιράζονται μαζί σου!

Διάβασε ακόμα: Οι Καλύτεροι Διεθνείς Δίσκοι του 2021

 

 

Θανάσης Στασινός

Pan Pan - Φαντασμαγορία Δύο

Το άλμπουμ που ήρθε την κατάλληλη περίοδο (μετά από ένα πολύμηνο lockdown) και μας χτύπησε σαν ρεύμα ώστε να χορεύουμε ασταμάτητα στην πίστα. Ποπ, electro Synths και drum machines αποτελούν το δεύτερο μέρος της δικής του φαντασμαγορίας. Αποτελείται από 7 νέα τραγούδια όπου στίχους και μουσική έχει γράψει ο ίδιος, όμως μοιράζεται το μικρόφωνο μαζί με τις Nalyssa Green, Katrinpi, Melentini, Καλλιόπη Μητροπούλου και Nefeli Walking Undercover. Τραγούδι της χρονιάς φυσικά το Χτύπα Με Σαν Ρεύμα Στην Πίστα.

 

Λευκοθέα Μακρή

Mazoha - ΠΡΤΘΛΤΣ

Ο Δημήτρης Πολιούδης με το καινούριο album του ελληνόφωνου πρότζεκτ του κατάφερε να αποτυπώσει το σκοτεινό, ασφυκτικό και απειλητικό παρόν μας πάνω σε ξεσηκωτικούς και χορευτικούς punk και synth ρυθμούς. Ένα μανιφέστο και μια γιορτή αντίστασης για ό,τι μας συνθλίβει! Τραγούδια στο repeat: Αυτοάμυνα και Ράδιο Κατάθλιψη.

 

 

Cj Turtle

Jan Van de Engel - Streams (Teranga Beat 2021)

Η Spiritual Τζαζ συναντά την Ελληνική δημοτική παράδοση στο καταπληκτικό νέο πόνημα του ντράμερ-συνθέτη Γιάννη Αγγελόπουλου aka Jan Van.

 

 

Μαρία Παναγιωτάκη

Green Was Greener - Introspective

Όταν πρωτοάκουσα ένα δείγμα από τη δουλειά του συγκροτήματος -συγκεκριμένα το Another Chance- ενθουσιάστηκα ιδιαιτέρως. Μια φρέσκια πανέμορφη δουλειά, αυτό που έψαχνες όταν σκεφτόσουν "έχω βαλτώσει λίγο μουσικά, περιμένω κάτι καινούργιο να με ξεσηκώσει". Η αναμονή λοιπόν πατάει pause με τον πρώτο δίσκο της μπάντας από το Ηράκλειο Κρήτης του οποίου ο δυναμικός μεν, ευγενικός δε indie ήχος μπορεί να κρατήσει συντροφιά οποιαδήποτε στιγμή. Ξεχωρίζω τα Everyday και Stargazing.

 

 

Διονυσία Αλβανού

Rosey Blue - SWANS

Κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2021 από την Inner Ear Records και ήρθε για να επισφραγίσει τη χρονιά που πέρασε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Με ήχο smooth και american folk στοιχεία, ο δίσκος αυτός ζέστανε την καρδιά μας και μας ταξίδεψε.

Προσωπικό αγαπημένο τραγούδι του άλμπουμ για την vintage αισθητική του και την blues διάθεσή του, το The Moon.

 

 

Βασίλης Παλαιολόγου

Jef Maarawi - Terra Papagalli

Ο ελληνοβραζιλιάνος τραγουδοποιός στη δεύτερη δισκογραφική του δουλειά παραδίδει έναν μεστό δίσκο με σαφείς folk αναφορές που κυλάει όμορφα από την αρχή μέχρι το τέλος. Αν οι Fleet Foxes είναι μια από τις αγαπημένες σας σύγχρονες μπάντες τότε και ο Jef Maarawi θα σας εντυπωσιάσει.

 

 

Δήμητρα Αλεξανδράκου 

Rsn - Motion (Agogo Records)

Το Motion ήρθε να μας δώσει κίνηση και έμπνευση σε μια ακόμη μουδιασμένη χρονιά, που δεν λέει να τελειώσει. Τα 9 κομμάτια του album συνθέτουν τον μοναδικό μουσικό Κόσμο του μόνιμα δραστήριου και εν κινήσει δημιουργού του. Απόδειξη αυτού και το εκπληκτικό artwork των Till Noon. Trip hop, electronica, downtempo, grooves, ανατολίτικα ψήγματα,οι φωνές των Lefteris Samson, Thalia, MC Yinka, Irene & Jb Nimble, το πιάνο του Δημήτρη Δερμάνη, η κιθάρα του Διονύση Μέρφη, το ούτι της Βάσιας Βουργουλάκη, τα κρουστά των Quilombo αποτελούν μερικά από τα στοιχεία του Motionικού χωροχρόνου, που μας καλεί να χαθούμε σε αυτό το συναισθηματικό ταξίδι από την πρώτη κιόλας νότα.

Αγαπημένα κομμάτια:  ΝΑΙ

 

 

Ντένις Σκούρας

Danai Nielsen - Who Are They

Είχαμε ακούσει τραγούδια από αυτόν τον δίσκο διάσπαρτα από ‘δω κι από ‘κει, όμως η Danai κάνει το ντεμπούτο της με τον δίσκο ολοκληρωμένο και τα τραγούδια πιο καλογυαλισμένα. 

Ένας δίσκος που ακούγεται εξίσου σε club (αχ να 'χαμε ένα διαίτης τώρα) και στα ακουστικά σου όταν νιώθεις μόνος. Από τη Danai Nielsen σίγουρα θα ακούσουμε όλο και καλύτερα στο μέλλον. 

Recycled Feelings και Who are they είναι οι δύο καταστάσεις όλου του 2021… 

Ακούω ότι κυκλοφορεί και σε βινύλιο… MONO Record Store, ξηγήσου.

 

 

Δήμητρα Αθανασίου

ΜΕΝΤΑ - Τελεφερίκ

Οι ΜΕΝΤΑ, μία ανήσυχη alternative rock μπάντα από την Αθήνα, γιορτάζοντας τα 20+1 χρόνια από την πρώτη τους εμφάνιση επανεκδίδουν με ελληνικό όνομα τον instrumental δίσκο Telepherique (2015), έναν δίσκο που είχε αποτελέσει τομή στην καριέρα τους καθώς φλέρταρε με την ηλεκτρονική σκηνή, και τον ντύνουν με στίχους βαθύτατα επηρεασμένους από τη ζωή στο lockdown. Στον νέο δίσκο Τελεφερίκ συμμετέχουν οι εκπληκτικοί: Γιάννης Αγγελάκας, Παύλος Παυλίδης, Coti K., Νικόλας (Razastarr), Λένα Πλάτωνος, Nalyssa Green, Χρήστος Λαϊνάς, Prins Obi, Danai Nielsen και Σέργιος Βούδρης. Και κάπως έτσι η krautrock συναντά τη hip hop, την ambient και την pop σε ένα πάντρεμα που ευχαριστεί υπέρ το δέον τα αυτιά μας.
Enjoy!

 

Δημήτρης Παπασπύρος

Pink Vanity - Foggy Shots EP

Πρόκειται μόνο για ένα EP με μόλις 4 τραγούδια, ωστόσο αρκεί για να συστήσει δισκογραφικά στην ελληνική (τουλάχιστον) σκηνή ένα από τα πιο υποσχόμενα alternative rock (ή πείτε τους όπως αλλιώς θέλετε) σχήματα. Δημιουργημένοι από τους δύο αδερφούς Αλέξανδρο και Κωνσταντίνο Κρομμυδά, το πενταμελές πλέον συγκρότημα καταφέρνει να δίνει στον alternative rock ήχο του μια πληθώρα επιπλέον στοιχείων, από hard rock σε πιο χορευτικά, ως και progressive, δημιουργώντας μια πολύ ενδιαφέρουσα μουσική σύγχυση. Ο ήχος τους σε συνδυασμό με τους αινιγματικούς στίχους γεμάτους υπαρξιακές ανησυχίες δημιουργεί, στα δικά μου τουλάχιστον αυτιά, μια πραγματικά συναισθηματικά φορτισμένη μουσική. 

 

Γιώτα Καλλιγοσφύρη

Mechanimal - Θόρυβος

Ο πέμπτος δίσκος των Mechanimal κυκλοφόρησε και είναι, για πρώτη φορά, ελληνόφωνος. Λίγο οι επιρροές από Depeche Mode, λίγο ο post punk ηλεκτρονικός ήχος, λίγο η συνάφεια με τη Λένα Πλάτωνος και η προσέγγιση των στίχων από την πλευρά της «spoken word poetry», σου κρατούν το ενδιαφέρον σε όλα τα κομμάτια. Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τους ιδιαίτερους στίχους  και τη φωνή της Θέκλας Τσελεπή, απογειώνουν το εγχείρημα και το κάνουν να ξεχωρίζει ανάμεσα στις υπόλοιπες ελληνικές κυκλοφορίες. Τα κομμάτια που ξεχώρισα ήταν το “Θόρυβος”  και το “Θαυμάσια που είσαι όταν χορεύεις”. 

 

Κώστας Τσάμης

Bloody Hawk - Τίμημα

Μετά το “1 Ευρώ”, ο Bloody Hawk επιστρέφει δισκογραφικά με το “Τίμημα”, ένα δίσκο που συνεχίζει από εκεί που άφησε ο προηγούμενος.

Προσωπική άποψη είναι ότι ο Bloody Hawk είναι μια αυθεντική Hip-Hop ιστορία από το περιθώριο, αντίστοιχη και με παραλληλισμούς με ιστορίες από το Bronx και Compton. Για να έρθω στον δίσκο, όπως και στην υπόλοιπη δουλειά του, ο Bloody Hawk μιλάει για τα προβλήματα τη φτώχεια και την προσπάθεια να ξεφύγει από αυτή όντας στο τοπίο της Ελλάδας των λαϊκών στρωμάτων, όχι σε κάποιο γκέτο, μακριά από ναρκωτικά, όπλα, συμμορίες κτλ, μιλώντας ειλικρινά και απέχοντας από αυτά που προστάζει η μόδα. Η παραγωγή του δίσκου και τα Beat είναι πολύ προσεγμένα με πολύ ιδιαίτερες λεπτομέρειες, με highlight το beat του “Daewoo 3” το οποίο είναι και το πιο ακουσμένο κομμάτι του δίσκου, ενώ το “Ektenepol” θυμίζει αρκετά την αίσθηση που είχαν τα Hip-Hop samples πριν 2 δεκαετίες. Αγαπημένο κομμάτι του δίσκου το “Top 5 Freestyle”.

 

Μάριος Παγώνης

Need - Norchestrion: A Song For The End

Όταν μιλάμε για εγχώριο progressive metal οι Need είναι από τις πρώτες μπάντες που σου σκάνε στο μυαλό! Σε αυτή την πέμπτη τους δισκογραφική δημιουργία μας παρουσιάζουν ένα σπουδαίο album γεμάτο έμπνευση, ταλέντο και συναίσθημα κάνοντας ένα μεγάλο βήμα στον χώρο ώστε να θεωρηθούν ως μια από τις καλύτερες progressive metal μπάντες.

 

Διάβασε ακόμα: Οι Καλύτεροι Διεθνείς Δίσκοι του 2021

Περισσοτερα ...

4o Westside Festival: Στις αγαπημένες αναμνήσεις του '18

Το sinradio.gr πήγε και χόρεψε μέχρι τελικής πτώσης στο 4ο Westside Festival, συζητά ακόμα γι’ αυτό και προτείνει με τον τρόπο του μουσικές, λίγο πριν κλείσει αυτή η χρονιά. 

Day 1

ΓΙΑΦΚΑ:
ΗΧΟΤΟΠίΑ
Κ.ΒΗΤΑ

Α. Παπαμικρός:
Την ‘βρήκα’ πολύ με την μουσική των ΗΧΟΤΟΠίΑ, σε σημείο που θα ήθελα να συνεχίσουν το set μετά τον Κ.Β. για ασταμάτητο ψυχεδελικό χορό (δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα ομως), ένα μπράβο στα παιδιά από εμένα, σίγουρα.
 
Μ. Παπαντωνίου - Κ. Σοφιανίδη:
Το φαινόμενο ΗΧΟΤΟΠίΑ –γιατί πώς αλλιώς να το περιγράψεις– συστήθηκε στο κοινό της Πάτρας ως περφόρμανς ακτ και όχι ως ένα αποκλειστικά dark electro ντούο. Ο συνδυασμός εικόνας και ήχου δημιούργησε αρχικά αμηχανία με εμάς να αναρωτιόμαστε αν πρέπει να ακούσουμε, να χορέψουμε, να παρακολουθήσουμε την οθόνη ή τους μουσικούς. Τι πέτυχε όμως αυτό το εγχείρημα; Κατάφερε να φέρει στην ελληνική μουσική σκηνή την βερολινέζικη αισθητική του ‘50, μετατρέποντας τη Φίνος Φιλμ σε ντοκιμαντέρ της Leni Riefenstahl (βλ. Rammstein – Stripped (official video) ή κάτι σε ταινία του Jean-Luc Godard (βλ. Alphaville (1965)). Η ΗΧΟΤΟΠίΑ δηλαδή, με το αρχιτεκτονικό πάντρεμα της dark wave μουσικής με μία εικόνα noir αισθητικής, κατέληξε να αναφέρεται σε άλλους τόπους και καιρούς (δυσ-τοπία) μετατρέποντας την Αθήνα σε Βερολίνο (ετερο-τοπία).
Ο Κ. Βήτα με τον στίχο του εκφράζει κατά κύριο λόγο το στέητ οφ μαιντ του προβληματισμένου, απογοητευμένου, ρομαντικού θα λεγε κανείς Αθηναίου 30αρη.
Γι’ αυτούς ωστόσο που δεν είναι εξοικειωμένοι –σαν κι εμάς- με τους στίχους του και τη δισκογραφική του πορεία, το λάιβ ίσως να μην αποτέλεσε λαιφ εξπίριενς. Η απαγγελία του, που είναι από τα βασικότερα χαρακτηριστικά του, χάθηκε στη βαβούρα του κόσμου και τον ήχο, με αποτέλεσμα να μην χτίζεται το απαραίτητο φίλινγκ σε ένα μονόωρο λαιβ. Ο Κ. Βήτα, όμως, μετρώντας 30 χρόνια στον χώρο έχει κατοχυρωμένο κοινό, κάτι που του εξασφάλισε άλλο ένα πετυχημένο λάιβ.
 
 
Αθ. Στασινός:
Το καλύτερο ξεκίνημα για το φεστιβάλ δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από αυτό που μας προσέφεραν οι ΗΧΟΤΟΠίΑ. Ακόμα και να μην τους έχεις ξανακούσει σε κερδίζουν από την αρχή!
Και για την συνέχεια ο μοναδικός και εξαιρετικός Κ. Βήτα. Η πρώτη μέρα ήταν κορυφαία!

 


Day 2 

Συνδετήρας:
Sma ra gda
Tendts

Χ. Σαραντάκος:
Ten
dts: η electronica tων Tendts τα εχει όλα!
Από τη synth pop των 80s μέχρι το σύγχρονο μινιμαλιστικό τέκνο.
Δεν γινεται να αφήσουν κανέναν αδιάφορο.
Όπως και το καλοκαίρι στο Σαρίστρα, έτσι και τώρα, μια από τις κορυφαίες φεστιβαλικές εμφανίσεις του τριημέρου!
 
 
Δήμητρα Α. Μητσάκι:
Sma ra gda: Μελωδική και ρομαντική
Tendts: Απίστευτο flow και ενέργεια! Οι πιο groovy ηλεκτρονικοί τύποι που θα ακούσεις, και σίγουρα δεν θα (ξανα)χάσεις καμία τους εμφάνιση!
 
Διονυσία Αλβανού:
Η Sma Ra Gda δημιούργησε μια ρομαντική ατμόσφαιρα σε indie μονοπάτια και για τους εκκολαπτόμενους μουσικούς που καταπιάνονται με την τέχνη της σύνθεσης, σίγουρα αποτέλεσε έμπνευση.
 
Οι Tendts ανέβηκαν στο stage αμέσως μετά τη Sma Ra Gda και ήταν η τέλεια αντίθεση. Με τους Tendts και την electronic “διάθεσή” τους μεταφερθήκαμε σε parties των 80s και των 90s. Χορέψαμε πολύ και απλά δε θέλαμε να τελειώσει.
 
Ντένις Σκούρας:
Τα ατμοσφαιρικά vibes της Sma Rag Da(ς) και το ξεσηκωτικό παίξιμο των Tendts μας άφησαν άφωνους για την ενέργεια και τη δυναμική του Westside Festival. Απλά περιμένουμε σαν ανυπόμονα παιδάκια για το επόμενο…
 
 

Cinema:
Grey Gallows
The Boy

X.Σαραντακος:
Η εμφανιση των Grey Gallows υπήρξε μια αναπάντεχα (για όσους δεν τους γνωρίζαμε) ευχάριστη dark wave αναβίωση.
Μια βουτιά στο “σκοταδιστικό ρομαντισμό” των 80s μπροστά στα μάτια μας!

Το Μέρος:
The Vagina Lips
Bazooka

Α. Παπαμικρός:
Ό,τι και να πω για αυτό το βράδυ θα είναι λίγο. Μπορώ να πω ότι περίμενα αυτή τη μέρα με ανυπομονησία. Το ΜΕΡΟΣ φαντάζει ιδανικό για αυτά που θα ακολουθήσουν την υπόλοιπη νύχτα. Έχω ήδη υπερένταση από τη στιγμή που μπαίνουμε στο ΜΕΡΟΣ νωρίς το βράδυ για να στήσει τις μουσικές του ο συν-παραγωγός Απόστολος, και ο χώρος έχει μια ησυχία, σαν αυτή που λένε πριν την τέλεια καταιγίδα. Στο bar γυρίζουν κάτι σφηνάκια παρέα με κάποιους από τους ηθικούς αυτουργούς της επεισοδιακής βραδιάς (Billy Tz & Aris Ramos - ΒΑΖΟΟΚΑ), ενώ σε λίγο αρχίζει να προετοιμάζεται ο Jimmys - The Vagina Lips. Και ΞΕΚΙΝΑΜΕ. The Vagina Lips, δεν μου είναι εύκολο να περιγράψω τη μουσική του, αλλά ξέρω αυτό: ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ και αυτό που μπορώ να πω είναι ότι αυτές τις μέρες όσο περισσότερο ακούω τη μουσική του, τόσο καλύτερα καταλαβαίνω τον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται ο καλλιτέχνης. Αρμόδιος για μια καλύτερη περιγραφή είναι ο Απόστολος Οικονόμου, οπότε την αφήνω πάνω του. Προσωπικά, ένιωσα ότι δεν είμαι μόνος μου όταν έπαιξε το ΤΟΥΒΛΑ (ναι, είναι από άλλο project, αλλά συνδέθηκα πάρα πολύ) και ήθελα πολύ ακόμα ΚΗΔΕΙΑ,ΣΑΧΛΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΠΑΥΣΗ (επίσης από διαφορετικό project).
Όταν ο Jimmys έπαιξε το τελευταίο του κομμάτι ήμουν ήδη μπροστά στη σκηνή και ήδη απογειωμένος με το τελευταίο του γκάζι. ΗΜΟΥΝ ΕΤΟΙΜΟΣ. Ποτέ δεν περίμενα ότι μπορώ να βρεθώ σε live των BAZOOKA, με βάση τα μουσικά μου ακούσματα, μέχρι που τους άκουσα για πρώτη φορα το 2017 στην Πάτρα, όταν τους ανοιξαν οι Cosmic Shadows στη Γιάφκα. Τότε κατάλαβα ότι μέσα μου υπάρχει κάτι που δεν γνώριζα έως τότε. Και δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο σωστή χρονική στιγμή από εκείνη για να εκφραστεί. Θα το θέσω απλά και κατανοητά: ΕΞΑΥΛΩΤΙΚΗ ΖΟΥΓΚΛΑ ΜΕΣ ΤΗ ΦΥΣΗ ΕΝΩ ΕΙΜΑΙ ΔΕΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΚΟΥΩ ΤΟΥΣ ΒΛΑΚΕΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ. Το βράδυ της Δευτέρας η ακοή και η φωνή μου επανήλθαν στα φυσιολογικά τους επίπεδα. John Vulgaris στα τύμπανα, ό,τι και να πω είναι λίγο. Σπάστα όλα ρε μάγκα. Xanthos Papanikolaou ευτυχώς που δεν σου έπεσε το μικρόφωνο γιατί δεν στο δίναμε να ξέρεις.
 
Υ.Γ. Σε περίπτωση που υπήρξε υπερβολική σωματικη επαφή με τους γύρω μου τότε ζητώ συγγνώμη,δεν ήταν προσωπικό, απλά ήταν ίσως το καλύτερο μουσικό βράδυ που θα μπορούσαμε να έχουμε στην Πάτρα,μαζι με BEDOUIN. και STEAMS.

Β. Παλαιολόγου:
Είχε καλό ήχο, καλό ποτό και το απαραίτητο στριμωξίδι. Όσον αφορά τη ζέστη, στο ίδιο μέρος έχουμε κολλήσει πολύ περισσότερο στο παρελθόν. Σωστή επιλογή το μέρος για αυτές τις μπάντες. Ε και τα μπαζούκια θέρισαν για άλλη μία φορά...

Απόστολος Οικονόμου:
The Vagina Lips.
Στη τρίτη του εμφάνιση στην πόλη μας, ο εξαιρετικός αυτός τύπος, Τζίμυς, το μοναδικό μέλος του project The Vagina Lips, ήταν φανταστικός. Με το σετ του να περιλαμβάνει κάποια κομμάτια από τον νέο του δίσκο Generation Y, πλαισιωμένα από τις καλύτερες στιγμές προηγούμενων δουλειών και σφήνα - έκπληξη στο τέλος 2 κομμάτια από το έτερο project του Mazoha, κατάφερε να νιώσουν όλοι όσοι παρακολούθησαν το live του, αυτά που έχει μέσα στο γεμάτο από ιδέες κεφάλι του και εκφράζει μέσα από τη μουσική.
Η πέμπτη φορά που παρακολουθώ live του ήταν ίσως και η καλύτερη, διότι ήμουν περιτριγυρισμένος από φίλους και φίλες που μοιραζόμασταν την ίδια όμορφη διάθεση! Προσωπική κορυφαία στιγμή όταν μπήκαν τα εναρκτήρια σύνθια από το κομμάτι ΤΟΥΒΛΑ!?
 
 

Day 3

Cinema:
My Wet Calvin
Larry Gus

X.Σαραντακος:
My Wet Calvin, οι flaming lips των φτωχων
 
Larry Gus: η ψυχεδελική-χαοτική electronica του κατά κόσμον Παναγιώτη Μελίδη μεταλαμπαδεέεται με ένα αντίστοιχα ψυχεδελικό-χαοτικό live performance που δεν γίνεται να σ'αφήσει αδιάφορο.
Εκεί που η ψευδαισθησιογόνος ποπ των animal collective συναντά τα χορευτικά beats της DFA Records.
 
Αθ. Στασινός:
Το live που μετάνιωσα που δεν ήμουν εκεί! Next time...
 


Συνδετήρας:
Jef Maarawi
Sworr.

Δήμητρα Α. Μητσάκι:
Jef Maarawi: Αισθαντικός, ταξιδιάρης ήχος
Sworr.: Ανατριχιαστική και συγκλονιστική η φωνή του Robin
 
Ντένις Σκούρας:
Πολύ συναισθηματικό παίξιμο απ' τον Jeff, ενώ οι αγαπημένοι Sworr. έδωσαν ένα τόσο καλά προσεγμένο performance που ήταν σαν να ακούμε το ηχογραφημένο κομμάτι!
 
 


Το Μέρος:
Bedouin
Hand & Leg
The Steams

Απόστολος Οικονόμου:
Bedouin.
Η Πατρινή σούπερμπαντα, που συναισθηματικά και μη, συνδέει τις ωραίες εποχές της Γεροκωστοπούλου, πίσω στις αρχές και μέσα των 00's, με το σήμερα και την ανοδική φάση της ανεξάρτητης κιθαριστικής μουσικής στην πόλη μας. Ανεξάρτητα των προσωπικών σχέσεων με τα μέλη, αντικειμενικά η μπάντα αυτή έχει τρομερό υλικό και τεκμηριωμένη αισθητική. Ξεσηκωτικά γκαράζ ποπ κομμάτια με αναφορές στις κιθάρες των Velvet Underground, το ντέφι και την σιξτάδικη αισθητική των BJM μέχρι τον όμορφο θόρυβο των Sonic Youth και The Jesus and Mary Chain! Το Σάββατο εκείνο, νομίζω ήταν η καλύτερη τους στιγμή, μέχρι την επόμενη! Αν πετύχετε live τους σύντομα, να πάτε! Θα τη βρείτε σίγουρα!! 
 
Δήμητρα Α. Μητσάκι:
The Steams know how to party!

Άλεξ Παπαλεξανδρής:
Χαρά και απόλαυση να βλέπω καινούριες ψυχεδελικές μπάντες να ξεπηδούν και να παίζουν λαιβ, μπράβο στους Bedouin. Οι Hand & Leg ήταν εκεί και για τους πιο μυημένους στο σκληρό ήχο και για να θυμίσουν τι πάει να πει σκληρό ποστ πανκ! Βγήκα όταν τελείωσαν με το αριστερό μου αυτί σχεδόν κουφό και είμαι χαρούμενος για αυτό. Όταν ξαναμπήκα και ξεκίνησαν οι Steams παρασύρθηκα από τις μουσικες τους και βρέθηκα σε μια natural high κατάσταση από την ατμόσφαιρα που είχαν δημιουργήσει· ίσως και το αγαπημένο μου ακτ από το WestSide.
 
 
 
Day4
 
Το Χασομέρι:
Le Mano Del Corazon
 
Άλεξ Παπαλεξανδρής:
Με την εμπειρία και την ηλικία έρχεται και η χροιά στην φωνή. Τα πετάλια και οι παραμορφώσεις στο βιολί ό,τι καλύτερο για ακουστική ροκ. 
 


Photos by MakeNoNoize

Περισσοτερα ...
Subscribe to this RSS feed
Click here - fbetting view betfair bonus