Οι παραγωγοί του sinradio.gr ξεχώρισαν από έναν εγχώριο δίσκο για το 2020 ο καθένας και τον μοιράζονται μαζί σου!

Διάβασε ακόμα: Οι Καλύτεροι Διεθνείς Δίσκοι του 2020

Μαρία Παναγιωτάκη

The Boy – Αντιλόπη

Ενώ παρασυρόμαστε από το πιάνο που ντύνει τον δίσκο νομίζοντας ότι ταξιδεύουμε, ο Αλέξανδρος Βούλγαρης περιγράφει με τρυφερότητα τη σκληρή πραγματικότητα που ζήσαμε φέτος, αυτή του εγκλεισμού. Δημιουργεί ένα γλυκόπικρο συναίσθημα που όμως μας γαληνεύει, συνειδητοποιώντας ότι τελικά τα πιο όμορφα μέρη μπορεί να βρίσκονται δίπλα μας, στο μπαλκόνι ή κάτω από ένα πάπλωμα.

Βασίλης Παλαιολόγου

THE CALLAS - ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ

Ένας δίσκος που τον αγαπάς ή τον μισείς από τα πρώτα 3 δευτερόλεπτα. Ιδιαίτερα με γοητεύει ο τρόπος που οι Callas γίνονται ρεμπέτες χωρίς να απεμπολούν το lo-fi χαρακτήρα τους (όχι, δεν υπάρχει μπουζούκι). Για την ακρίβεια όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον ήχο τους είναι εδώ, με κυρίαρχο τον παρακμιακό αστικό ερωτισμό που δεσπόζει ήδη από το γαμάτο εξώφυλλο. Μπράβο τους που αλλάζουν και δεν αναμασούν τα ίδια και τα ίδια!

Πάσχος Κωνσταντίνος

Goodbye Bedouin – The Shaking People

Λίγο μετά το πρώτο lockdown, σε εννιά κομμάτια, τα παιδιά από την Πάτρα χωρίς να αντιγράφουν και χωρίς να κουράζουν, «μπερδεύουν» γκαράζ από την Αμερική και την Αυστραλία, ποπ, ‘60s και λίγο surf και μας δείχνουν πώς πρέπει να είναι το rock ‘n’ roll σήμερα.

Αλεξάνδρα Τσιτσέλη

Vagina Lips – Outsider Forever

Το τρίτο άλμπουμ ήρθε στην αρχή της χρονιάς πριν την «κατρακύλα» και τα dream pop κομμάτια μού θύμισαν τους πρώτους μήνες του 20 και την κοινωνική ζωή που είχα. Ξεχωρίζω το ομότιτλο κομμάτι και το ονειρικό I don’t want this day to end. (Είναι καλές παρέες για τη μετακίνησή σας με 6.)

Άννα Κακαριάρη

Nalyssa Green - Ταξίδι Αστρικό

Δύο χρόνια μετά το πρώτο ελληνόφωνο άλμπουμ της Μπλουμ και επειδή αυτή τη χρονιά η Γη δεν ήταν και ο πιο φιλόξενος πλανήτης, η Nalyssa Green μάς προσκαλεί σ’ ένα Ταξίδι Αστρικό. Αν και πολλά από τα κομμάτια τα είχε ήδη αποκαλύψει στα live της, το άλμπουμ ανέδειξε έναν προφανή κοινό νοηματικό άξονα, ο οποίος είναι η συναρπαστική παραμονή στο πραγματικό «μέσα», που είναι το μέσα μας. Ο καινούριος πειραματισμός με τη φόρμα του λαϊκού τραγουδιού, οι ζεστές μπασογραμμές μιας πλέον χαρακτηριστικά ατμοσφαιρικής παραγωγής, με την υπογραφή του Βασίλη Ντοκάκη και οι –άλλοτε αφοπλιστικά βιωματικοί κι άλλοτε απόκοσμοι στίχοι της, προσωπικά μου δημιουργούν την εντύπωση μιας σύγχρονης Λένας Πλάτωνος. Ίσως πιο ακομπλεξάριστα ρομαντικής, πιο γλυκιάς αλλά και πιο αιχμηρής, σαν σελίδα που σου κόβει τα δάχτυλα και χωρίς να το καταλάβεις, αιμορραγείς.
Αγαπημένα κομμάτια: Μπλε Τροχιά, Μη Με Ξεχάσεις.

Διονυσία Αλβανού

Kristof - TALKSHOW

Σύντομο μα ουσιαστικό το “TALKSHOW” σου κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον και σε μεταφέρει στο περιβάλλον ενός talkshow με μια vintage, αλλά και pop αισθητική, με έντονο το ηλεκτρονικό στοιχείο.  Έχει αρχή, μέση και τέλος σαν μια ενιαία ιστορία που μας διηγείται ο Kristof, ενώ σου δημιουργείται εύρος συναισθημάτων που βιώνεις κατά την ακρόασή του, από έντονη χαρά μέχρι και βαθιά μελαγχολία. Το artwork του δίσκου είναι επίσης φανταστική δουλειά. 

Κωνσταντίνος Τσάμης

Kepler Is Free - Teegarden

Φρέσκια οπτική της Jazz που ισορροπεί υπέροχα με την ηλεκτρονική διάθεση που έχει η μπάντα. Ξεκινάει με λίγο πιο δύσκολα κομμάτια για κάποιον που δεν είναι ακροατής της Jazz, ενώ γυρίζοντας στην B Side του δίσκου κερδίζει και τους υπόλοιπους!

Δημήτρης Μάστορης

Κτίρια Τη Νύχτα - Οι Μελλοντικές Ημερομηνίες

Ο πιο εύπεπτος, προσβάσιμος, ποπ (πες το όπως θες) δίσκος αυτού του σπουδαίου καλλιτέχνη φέρει ένα επιπλέον θράσος που θεωρώ ότι δεν συνηθίζεται: παρουσιάζει απροκάλυπτα την καλύτερή του (μέχρι τώρα) δουλειά (για τον γράφοντα). Δίνει την εντύπωση ότι έχει διυλίσει σχολαστικά στοιχεία από όλα τα προηγούμενα του albums, ενσωματώνοντάς τα σε μια συλλογή από μειλίχιες απαγγελίες, κοφτερά breakbeats και παιχνιδιάρικα synths που ντύνουν τον ιδιαίτερο στίχο του, χωρίς να φλυαρεί ούτε δευτερόλεπτο. Οι M83 συναντήθηκαν με τον Aphex Twin στο κέντρο της Αθήνας; Ποιος ξέρει… (Ξανα)πάτα play στο Μασίνκοδ και βάλε ελεύθερα τα κλάματα.

Θανάσης Στασινός

Strawberry Pills - Murder to a Beat

Μπορεί να άργησε να έρθει το ντεμπούτο τους album, αλλά η αναμονή άξιζε! Ένας δίσκος με dark / electro ρυθμό αλλά και με λίγη 80s νοσταλγία, επηρεασμένοι από στοιχεία κλασικής λογοτεχνίας φαντασίας, τρόμου, μυστηρίου και αινίγματος κάτι που φαίνεται από τον τίτλο του δίσκου ο οποίος είναι εμπνευσμένος από την βασίλισσα του εγκλήματος, Agatha Christie. Αγαπημένα κομμάτια: Porcelain Face, The Voyer και Verbal Suicide.

Δήμητρα Αλεξανδράκου

Stiko - Vibrations

Μελωδίες ονειρικές ξεπηδούν μέσα από 7 κομμάτια άκρως προσεγμένα και δουλεμένα στην λεπτομέρεια. Η πιο ώριμη δουλειά του Stiko που δεν σταματά ποτέ να εξελίσσεται και να δημιουργεί, κυκλοφορεί από την High Hop Records του Cayetano κι έρχεται να μας γοητεύσει με τις συναισθηματικές δονήσεις του. Ήχος φρέσκος, ηλεκτρονικός με trip hop επιρροές και beats που συνθέτουν το soundtrack της δικής σου ονειροπόλησης.

Αγαπημένα κομμάτια: Deer, Loosing Me, Ocean Of Love

CJ Turtle

Sugahspank & Blend Mishkin - Paint Everything White (Rewind Guaranteed 2020)

Ό,τι καλύτερο μας έφερε η προηγούμενη καραντίνα. Δώδεκα χρόνια μετά την πρώτη τους συνεργασία, ανταλλάσοντας  αρχεία μέσω του διαδικτύου, ο Blend και η Sugahspank (ξανά) έκαναν το θαύμα τους! Οκτώ reggae (κι όχι μόνο) διαμάντια που θα απολαμβάνουμε στο διηνεκές.

Ανδρέας Παπαλεξόπουλος

ΤΖΑΜΑΛ - Η Κούπα του Ιούδα

Δεύτερο προσωπικό άλμπουμ του ΤΖΑΜΑΛ με ωμό κοινωνικό στίχο που ξυπνάει αναμνήσεις και προετοιμάζει γενιές. Καθαρό ελληνικό αλήτικο ραπ βγαλμένο από καταστάσεις καθημερινότητας του κάθε 30+ και όχι μόνο κατοίκου και πολίτη της Ελλάδας!

Αγνή αγάπη για πράγματα της ζόρικης καθημερινότητας, από τη ρουτίνα της δουλειάς μέχρι την Κυριακή του γηπέδου και των οπαδικών συνθημάτων. Ρεαλισμός στο μεγαλείο του και στίχοι που αγγίζουν “έξω” από τα δόντια.

Αθανασία Ροδίτη

Ρένα Μόρφη - Σάμπα Τσικίτα

Η Ρένα Μόρφη είναι η ερμηνεύτρια με τα χίλια πρόσωπα, καθώς ξεκίνησε ως φωνή των Imam Baildi και στην πορεία έδειξε τα πολλά ταλέντα της! Το 2020 ξεχώρισε με την καινούργια της  μουσικοχορευτική νουβέλα «Σάμπα Τσικίτα» που αποτελείται από 10 νέα τραγούδια και κάθε ένα είναι ξεχωριστό, αφού μας ταξιδεύει σε άλλες εποχές και με μεγάλη επιτυχία! 

Διάβασε ακόμα: 20 για το '20: Οι λίστες με τα καλύτερα album της χρονιάς όπως τα επέλεξαν συντάκτες του presspop.gr και ραδιοφωνικοί παραγωγοί του sinradio.gr!

Οι παραγωγοί του sinradio.gr ξεχώρισαν από έναν διεθνή δίσκο για το 2020 ο καθένας και τον μοιράζονται μαζί σου!

Διάβασε ακόμα: Οι Καλύτεροι Εγχώριοι Δίσκοι του 2020

Άννα Κακαριάρη

Michelle Gurevich - Ecstasy in the Shadow of Ecstasy

Στα μέσα Μαΐου και μετά από δύο χρόνια απουσίας, η Michelle Gurevich επέστρεψε με το Ecstasy in the Shadow of Ecstasy. Με την ωριμότητα πέντε άλμπουμ, η πρώην Chinawoman, αποτυπώνει με ειλικρίνεια τη φετινή πραγματικότητα, χωρίς να τη ντύνει με φανταχτερά περιτυλίγματα. Αδιαμφισβήτητα καθησυχαστικό και βαθιά αισιόδοξο, το άλμπουμ καταφέρνει να έχει χαρακτήρα ταυτόχρονα επίκαιρο και διαχρονικό, αποτελώντας μια πραγματική γιορτή, η οποία «αντιστάθμισε το σκοτάδι αυτής της χρονιάς», όπως δήλωσε.
O lo-fi ήχος και οι λιτές παραγωγές, αναδεικνύουν την κινηματογραφική εκφραστικότητα της χροιάς της, η οποία μας φέρνει πιο κοντά με την ποίηση των στίχων της. Άλλοτε καυστική κι άλλοτε ανοιχτά ευάλωτη, η Michelle Gurevich, αποτέλεσε μια σχεδόν γονεϊκή φιγούρα που μας πήρε από το χέρι στα δύσκολα αυτής της χρονιάς και μας έμαθε ότι ακόμα και οι πιο εύθραυστες πτυχές μας, δεν χρειάζονται καμουφλάζ.
Αγαπημένα κομμάτια: Art of Life, Love from a Distance.

Διονυσία Αλβανού

Jessie Ware - What’s Your Pleasure?

Αν θες να χορέψεις, να αισθανθείς ξανά πώς είναι να βγαίνεις σε ένα μπαρ και να απολαμβάνεις καλή μουσική με το ποτό σου, τότε θα ακούσεις το What’s Your Pleasure?. Η Jessie Ware κυκλοφόρησε το τέταρτο στούντιο άλμπουμ της το καλοκαίρι, την πιο κατάλληλη στιγμή ώστε να μας μεταδώσει τον αέρα ανανέωσης που αποπνέει. Εμπνευσμένο από τη disco μουσική, έχει ξεκάθαρο pop ύφος και μια ερωτική διάθεση που σε παρασύρει και σε κάνει να θες να το ακούς ξανά και ξανά.

Δημήτρης Μάστορης

Róisín Murphy - Róisín Machine

Ένας σωρός από ημι-ανώνυμους “producers” ηλεκτρονικής μουσικής προσπαθούσε επί ματαίω τις τελευταίες δεκαετίες να προσδιορίσει το τι μπορεί να σημαίνει “nu disco”, ενώ το μόνο που χρειαζόταν ήταν να έρθει η Θεά, η Αυτού Μεγαλειότης (πάντα ψύχραιμος ο γράφων) από την Ιρλανδία να μας δείξει πώς γίνεται με ίσως τον καλύτερο δίσκο που έχει παραδώσει μέχρι ώρας - κάτι παραπάνω από 50 λεπτά γκρουβάτης, τόσο-όσο πειραματικής disco/house. Σύμφωνοι, Lady Gaga και Kylie Minogue έκαναν αντίστοιχες υπερφιλότιμες προσπάθειες φέτος. Ωστόσο, το “Murphy’s Law” αποτελεί δυνητικά τον επόμενο επίσημο ύμνο του ιδιώματος. Τόσο απλά.

Α ναι, ακούστε και τα extended versions.

Αλεξάνδρα Τσιτσέλη 

HAIM - Women in Music PT.III

Είναι το πιο εσωστρεφές και ειλικρινές άλμπουμ των τριών αδερφών. Έχει από όλα τα είδη, αλλά ακούγεται και πάλι ως άλμπουμ και όχι ως μεμονωμένα singles , όπως  το RnB 3 am μέχρι το ροκ Up From A dream. Μου θύμισε πολύ τον πρώτο τους δίσκο και πραγματικά μου κράτησε συντροφιά σε όλο το 2020.

Βασιλης Παλαιολόγου

SAULT - UNTITLED (RISE)

Τέσσερεις κυκλοφορίες μέσα σε 2 χρόνια από τους Sault, με τις φετινές δύο να συναγωνίζονται ποια θα πάρει την κορυφαία θέση. Κερδίζει στα σημεία η πιο πρόσφατη γιατί είναι εκείνη που με ξεσήκωσε περισσότερο και άκουσα και αγάπησα πρώτη. Αγνή neo soul/funk που άλλοτε κλείνει προς τη μαύρη afro και άλλοτε προς την  trip hop, χωρίς να λείπουν οι ποπ μελωδίες, οι ορχηστρικές και soft στιγμές, αλλά και  οι ξεσηκωτικές οι οποίες και απογειώνουν το δίσκο. Tα I Just Want to Dance, Street Fighter και Free έκαναν την καραντίνα πολλών λιγότερο καθιστική. Και σκεφτείτε ότι αυτά σας τα λέει ένας αμετανόητος οπαδός της ηλεκτρικής κιθάρας!

Θανασης Στασινος

Fiona Apple - Fetch The Bolt Cutters

Ο έκτος προσωπικός δίσκος της Fiona Apple κυκλοφόρησε μέσα στο πρώτο lockdown και ήταν το καλύτερο δώρο που θα μπορούσαμε να έχουμε. Είναι ένας δίσκος που σου προσφέρει ταυτόχρονα ηρεμία και ένταση. Τον ακούς είτε επειδή θέλεις να χαλαρώσεις, είτε επειδή θέλεις να φωνάξεις. Δικαίως κατέχει στο Metacritic το υψηλότερο σκορ βαθμολογίας album όλων των εποχών.

Αγαπημένα κομμάτια: Shameika, Heavy Balloon και Under the Table.

CJ Turtle

Mollono.bass  - Woods, Tales & Friends (3000 Grad 2020)

Μελωδικός, ρυθμικός, με διάθεση ρομαντική, αισθαντική αλλά και με κατά τόπους σκοτεινές εξάρσεις ο Mollono.bass  για ακόμα μια φορά αποδεικνύει ότι είναι ένας από τους πιο άξιους εκπροσώπους της ηλεκτρονικής σκηνής του Βερολίνου.

Δήμητρα Αλεξανδράκου

Caribou - Suddenly

Ο πιο προσωπικός δίσκος του Dan Snaith γίνεται ο καθρέφτης που μέσα από το συναισθηματικό φάσμα των 12 κομματιών του αντανακλά τις εκάστοτε ψυχολογικές εναλλαγές του ακροατή του. Η μελαγχολία μετατρέπεται σε έντονη χαρά και τανάπαλιν σε μια περίοδο που η μελωδικότητα του Suddenly έρχεται να λειτουργήσει καταπραϋντικά. Η αγάπη, η οικειότητα, η ανάγκη αυτών και η απώλεια συνθέτουν τους συναισθηματικούς άξονες  που κινείται ο Caribou και σε παρασύρει να τους διανύσεις μαζί του.

Αγαπημένα κομμάτια: New Jade, Never Come Back, Like I Loved You

Μαρία Παναγιωτάκη

Nadine Shah - Kitchen Sink

Κάτω από την άψογη ενορχήστρωση των "Trad" και "Ladies for babies" αναδύονται στίχοι με τόλμη κι ευθύτητα, τα οποία και χαρακτηρίζουν τον δίσκο συνολικά. Ο σκοτεινός λυρισμός μαζί με τη φωνή που θυμίζει μίξη Nick Cave με PJ Harvey γέννησαν τον 4ο δίσκο της μουσικού από το Whitburn με την οποία έχουμε ξεχάσει τι σημαίνει απογοήτευση.

Κωνσταντίνος Τσάμης

Fontaines D.C. - A Hero’s Death

Ένα άλμπουμ που ξεκινάει πιο ήρεμα σε σχέση με το Dorgel, αλλά σε κρατάει με ενδιαφέρον. Η μπάντα εξελίσσεται σε ένα βαθμό από το Dorgel και βγάζουν μια κάπως πιο ήρεμη, αλλά και σκοτεινή πλευρά τους τόσο στον ήχο όσο και στιχουργικά.

Αθανασία Ροδίτη

Nubya Garcia - Source  

Η Garcia άρχισε να μαθαίνει (το) σαξόφωνο στην ηλικία των 10 με τον Vicky Wright. Το 2017 η Garcia κυκλοφόρησε το ντεμπούτο της EP Nubya's 5ive μέσω της ετικέτας Jazz re: freshed. 

Εκείνη τη χρονιά η μπάντα της ήταν μια εναρκτήρια πράξη στο παγκόσμιο φεστιβάλ της Gilles Peterson στο Sète και αυτό ήταν αρκετό για να γίνει πρωτοσέλιδο στις πωλήσεις στο Jazz Club του Ronnie Scott!

Το τελευταίο άλμπουμ της, Source, καταφέρνει να έχει την 10η θέση στα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς καθώς αποτελεί μια από τις αξιοπρόσεκτες φετινές jazz κυκλοφορίες. 

Ποντάρει σε δοκιμασμένες συνταγές, αλλά τις εκτελεί σωστά.

Ανδρέας Παπαλεξόπουλος

Nas - King's Disease

13ο άλμπουμ του Nas και μας θυμίζει τα παλιά, πηγαίνοντάς μας πίσω στο 1994 και στο illmatic. Παλιός, καλός Nasty Nas αλλά με φρέσκο ήχο. Guest feat της κλάσης του Charlie Wilson, Hit-Boy, Fivio Foreign και πολλά άλλα γνωστά ονόματα. 

Μόνο χαρούμενοι είμαστε λοιπόν, μιας και ο Nas στα 47 του χρόνια συνεχίζει να μας προσφέρει “βρώμικες” μουσικές, αλλά και το μόνιμο “κόλλημα” στο κεφάλι μας σιγοτραγουδώντας το beat του N.Y. State of Mind , σε νέα μουσικά μοτίβα! Όπως προείπα, φρέσκος ήχος με “αλητεία” που κρατάει από το 1994!

Πάσχος Κωνσταντίνος

Fat Worms – Antarctica

Θα μπορούσε την θέση αυτή να έχει η Eemma Ruth Rundle και οι Thou, αλλά το Antarctica ήταν το ξένο αλμπουμ που άκουσα περισσότερες φορές αυτή τη χρονιά.

Δεν είναι καινοτόμο αλλά μπορεί να σε κάνει να το αγαπήσεις και να το ακούς με κάθε ευκαιρία.

Διάβασε ακόμα: 20 για το '20: Οι λίστες με τα καλύτερα album της χρονιάς όπως τα επέλεξαν συντάκτες του presspop.gr και ραδιοφωνικοί παραγωγοί του sinradio.gr!