Οι Καλύτεροι Διεθνείς Δίσκοι του 2021
Οι παραγωγοί του sinradio.gr ξεχώρισαν από έναν διεθνή δίσκο για το 2021 ο καθένας και τον μοιράζονται μαζί σου!
Διάβασε ακόμα: Οι Καλύτεροι Εγχώριοι Δίσκοι του 2021
Arlo Parks - Collapsed In Sunbeams
Το ντεμπούτο άλμπουμ της Arlo Parks κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2021 μετά από τα πρώτα Χριστούγεννα με lockdown, μετά από το πολύ δύσκολο 2020, σε μία φάση που όλοι είχαμε κουραστεί ψυχολογικά από την δυστοπία της πανδημίας. Ο δισκος της Arlo Parks λειτουργεί κάπως επουλωτικά μιας και θίγει και ζητήματα ψυχικής υγείας με νότες όμως αισιοδοξίας που μας είναι απαραίτητες. Κάθε τραγούδι της είναι και μία μικρή ιστορία "ντυμένη" με μουσική που συνδυάζει indie και R&B στοιχεία.
Αγαπημένο τραγούδι του άλμπουμ για τις δύσκολες χρονιές που πέρασαν, το Hope.
Lonely Guest - Lonely Guest
Το νέο project του Tricky, “Lonely Guest”, αποτελεί το απότοκο της συνεργασίας του με διάφορους καλλιτέχνες (Marta, Lee “Scratch” Perry, Joe Talbot, Kway, Paul Smith, Oh Land, Murkage Dave, Rina Mushonga, Breanna Barbara). Το ομότιτλο album “Lonely Guest” το οποίο ετοιμαζόταν εν καιρώ lockdown έκανε release τον Οκτώβρη του ’21 και αποτελεί μία τρομακτική και συνάμα μεγαλοπρεπή “πολεμική” ιστορία για το 2021. Ηχητικά συνδυάζει με πολύ αρμονικό τρόπο την punk rock, τη hip hop, την electronica ακόμη και τη soul και προσδίδει τη σχετική ελευθερία στον Tricky να ξεφύγει από τα στενά περιθώρια της trip hop με την οποία είναι συνυφασμένος. Μπορεί να είναι αρκετά σύντομο σε διάρκεια (25 λεπτά) ωστόσο η εμφάνισή του έκανε κρότο, και μας έκανε να αδημονούμε για τις επόμενες κυκλοφορίες αυτού του brilliant bastard Tricky και του νέου του project.
Αγαπημένο κομμάτι: Move me
Τα grunge και συνάμα αισθησιακά φωνητικά της Marta απλά το απογειώνουν.
Απολαύστε υπεύθυνα.
Θανάσης Στασινός
Curtis Harding - If Words Were Flowers
Το 3ο προσωπικό άλμπουμ του Curtis Harding είναι ένας δίσκος αφιερωμένος τόσο στο κίνημα Blacklivesmatter όσο και στην αγάπη. Αναμειγνύεται με πολλά είδη μουσικής R&B, psych rock, soft jazz, hard funk και gospel όμως βασικό στοιχείο είναι η soul, όπως και σε κάθε του δίσκο άλλωστε. Εξαιρετικά τα κομμάτια Hopeful, Can't Hide It και I Won't Let You Down.
Γιώτα Καλλιγοσφύρη
Moby - Reprise
Δεν θα έλεγε κανείς το “Reprise” ακριβώς “νέο” άλμπουμ, αφού αποτελείται από επανεκτελέσεις τραγουδιών του Moby αλλά και άλλων μουσικών, όπως του αθάνατου David Bowie. Ο καλλιτέχνης το Μάιο του 2021 κυκλοφόρησε το ιδιαίτερο αυτό άλμπουμ σε συνεργασία με την Oρχήστρα Τέχνης της Βουδαπέστης και ιδίως τα δικά του τραγούδια πήραν άλλη μορφή. Ακούστε το “Extreme ways (Reprise version)” και ίσως αντιληφθείτε - όπως και εγώ- ότι ο Moby ακούγεται όπως και να ‘χει υπέροχα.
Μatt Berry - The Blue Elephant
Δεκαπέντε μέρη αποτελούν το The Blue Elephant και κανένα δεν περισσεύει, ακόμα και κάποια σύντομα οργανικά περάσματα μεταξύ μερικών κομματιών. Ο δίσκος ακούγεται νεράκι και ευχάριστα ειδικά για τους λάτρεις της ψυχεδελικής ποπ. Μελωδία και ρυθμός, δεμένα με ευστοχία και μεράκι.
Monkey Safari - Love Will Set U Free (Hommage 2021)
Το τέταρτο album του αγαπημένου ντουέτου από τη Γερμανία είναι και το καλύτερο τους!
Bicep - Isles (Ninja Tune)
Το Isles κυκλοφόρησε από την αρχή της χρονιάς και μας έκλεψε την καρδιά κλέβοντας και την πρωτιά από τη Little Simz στη λίστα των αγαπημένων της υποφαινόμενης. Οι Bicep ξέρουν να κάνουν το συναίσθημα νότες και το πετυχαίνουν σε κάθε track.
Ακουστικά, βουτιά στο συναίσθημα και βερίκοκα. Αυτή είναι η συνταγή.
Αγαπημένα κομμάτια: Apricots (duh!), Rever feat. Julia Kent, Fir
Κώστας Τσάμης
Madlib - Sound Ancestors
Σύμπραξη του Hip-Hop παραγωγού Madlib με τον Kieran Hebden (Four Tet). Εκατοντάδες recordings, samples στάλθηκαν στον Kieran Hebden σε βάθος 2 ετών, ο οποίος διάλεξε 16 από αυτά, έκανε το edit και τα οργάνωσε. Μια διαδικασία αντίστοιχη με αυτή που ακολούθησε ο Madlib για το Shades of Blue (2003), όταν άκουσε και συνέλεξε samples μέσα από την συλλογή της Blue Note Records, μόνο που αυτή τη φορά στη θέση της Blue Note είναι ο ίδιος. Τα samples του δίσκου είναι από κομμάτια αγαπημένων δίσκων του Madlib.
Το Άλμπουμ μπορεί να χαρακτηριστεί Instrumental Hip-Hop αλλά έχει επιρροές από Hip-Hop, Jazz, 60s psych-rock μέχρι και 80s Post-Punk κάτι που γίνεται αντιληπτό ειδικά στο Dirtknock, το οποίο είναι βασισμένο πάνω στο μπάσο και τα φωνητικά των Young Marble Giants. Ο δίσκος έχει αρκετές αντιθέσεις τόσο στον ήχο όσο και τη διάθεση, έχει κομμάτια με εύθυμες στιγμές αλλά και με μια αίσθηση πένθους.
Προσωπικά αγαπημένα κομμάτια του δίσκου είναι τα “The Call”, “Dirtknock” και το “Hopprock”.
Ντένις Σκούρας
Radiohead - Kid A Mnesia
Κλέβουμε λίγο στον ορισμό του τι σημαίνει καινούργιος δίσκος. Σε μία συλλεκτική επανέκδοση οι Radiohead, αν και εξαφανισμένοι εδώ και καιρό, μας θυμίζουν τι σημαίνει να είσαι θρύλος στη μουσική σκηνή. Ένα από τα καλύτερα άλμπουμ τους (Amnesiac) κάνει παρέα σε ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα άλμπουμ τους (Kid A) εμπλουτισμένα με ανέκδοτα μέχρι σήμερα τραγούδια. “Μια στάση εδώ για να κατέβω να χορέψω ένα Lotus Flower… “
Μαρία Παναγιωτάκη
The Black Keys - Delta Kream
Αυτός ο δίσκος ήταν προσωπικά η πιο ευχάριστη μουσική έκπληξη για φέτος. Η μπάντα από το Οχάιο μας χάρισε ένα έργο που θυμίζει περισσότερο εποχές The Big Come Up και Thickfreakness καθώς ο ήχος επέστρεψε σε πιο blues rock ύφος ξεφεύγοντας αρκετά από το indie. Ακούγεται εξίσου ευχάριστα στο σαλόνι με μουσικές βραδιές και σε road trip του αμερικάνικου νότου. Ξεχωρίζω τα: Going Down South, Sad Days Lonely Nights.
Δημήτρης Παπασπύρος
Måneskin - Teatro d'ira: Vol. I
Δεν ξέρω αν είναι ο δίσκος της χρονιάς, γιατί γι’ αυτό δεν έχω αποφασίσει ακόμα με σιγουριά. Οι Maneskin, όμως, είναι αναμφίβολα η προσωπική μου (όπως και πολλών άλλων ατόμων στοιχηματίζω) αποκάλυψη της χρονιάς. Είναι η πιο πρόσφατη απόδειξη ότι η μουσική, και ιδιαίτερα ένα τόσο δημοφιλές είδος όπως η ροκ, δεν έχει προδιαγεγραμμένη πορεία ακμής και παρακμής, αλλά μεταβάλλεται και αναγεννάται συνεχώς με νέα στοιχεία, ανάλογα με την εποχή στην οποία ζουν τα άτομα που τη δημιουργούν. Οι Maneskin δεν φαίνεται να είναι απλώς μια μπάντα που κέρδισε τη Eurovision και θα περάσει στην αφάνεια, όπως συνηθίζεται. Και αυτό γιατί η μουσική τους έχει ουσία, γι’ αυτό και προτείνω να αφιερώσετε χρόνο να ακούσετε το Teatro d'ira: Vol. I.
Λευκοθέα Μακρή
Turnstile - GLOW ON
Idles σας αγαπώ, αλλά αντικειμενικά το νέο album της hardcore μπάντας από τη Βαλτιμόρη ήταν κεραυνοβόλος έρωτας με το πρώτο άκουσμα. Τρανό παράδειγμα άψογης εκτέλεσης ενός ιδιαίτερου συνδυασμού χαρντκορίλας και γκρουβάτου indie/latino-funky ρυθμού με riffs που θερίζουν! Ένας δίσκος που θα μνημονεύεται ως «κλασικός» σε λίγα χρόνια.
Αγαπημένα τραγούδια: Όλα!
Aπόστολος Οικονόμου
The Goon Sax - Mirror Ⅱ
Ορμώμενοι από τη χώρα των καγκουρό με τρίτο κατά σειρά full Lp με τίτλο Mirror Ⅱ, οι The Goon Sax συνδυάζουν αποτελεσματικά μια κάποια μαυρίλα, τις πάντα πετυχημένες για όποια μπάντα χαρακτηρίζεται indie, post-punk μπασογραμμές, όμορφες φωνές, κάποια σύνθια χαρμολύπης περιτυλιγμένα με μια ποπ αφέλεια! Είναι ο δίσκος που άκουσα αρκετές φορές τους τελευταίους μήνες και ταίριαξε σε όποια κατάσταση χρειάστηκε. Δώστε του μια ευκαιρία!!
Μάριος Παγώνης
Gojira - Fortitude
Οι Gojira εδώ και πολλά χρόνια αποτελούν την αιχμή του δόρατος στο heavy metal (είτε μας αρέσει είτε όχι).Δεν υπάρχουν πολλοί στον metal χώρο τις τελευταίες δύο δεκαετίες που μπορούν να τους κοιτάξουν κατάματα! Τέσσερις τύποι ντυμένοι στα μαύρα που ισοπεδώνουν τα πάντα στο πέρασμα τους χωρίς πολλές φανφάρες και τυμπανοκρουσίες (και μιας και μιλάμε για τύμπανα να αναφέρουμε ότι ο ντράμερ τους Mario Duplantier είναι υποψήφιος για ντράμερ της χρονιάς).Στα του δίσκου τώρα έχουμε να κάνουμε με κάτι πραγματικά σοβαρό και πλήρη σε μια εποχή που όλα είναι εύκολα και κενά, οι Gojira ηχητικά και στιχουργικά παίρνουν κεφάλια! Ένα album γεμάτο όγκο και συναίσθημα όπως αρμόζει σε έναν μεγάλο metal δίσκο του σήμερα.
Διάβασε ακόμα: Οι Καλύτεροι Εγχώριοι Δίσκοι του 2021