από τη Διονυσία Αλβανού

Η μουσική σκηνή της Πάτρας, παρά τις δυσμενείς συνθήκες, συνεχίζει και ανθίζει και αυτό αποδεικνύει και ο 22χρονος Rammos, ο οποίος στις 22 Μαϊου κυκλοφόρησε το πρώτο του single “The Motel”, «μια αλληγορία για τα όσα νιώθουμε όταν είμαστε μόνοι», όπως δηλώνει. Στηρίζοντας τα βήματα των τοπικών καλλιτεχνών, αποφασίσαμε να γνωρίσουμε λίγο καλύτερα τον Δημήτρη Ράμμο, ο οποίος µε τους αφηγηµατικούς του στίχους και τον έντονο ήχο του, δηµιουργεί ιστορίες και χαρακτήρες µέσα από τους οποίους προβάλλει τις προσωπικές εµπειρίες και τα πιστεύω του.

Λίγα λόγια γι’ αυτόν:

Μεγάλωσε στα Γρεβενά, ακούγοντας rock, pop, λαϊκή και παραδοσιακή µουσική (ταυτόχρονα). Ξεκίνησε να γράφει δικά του κοµµάτια στα 14 και παράλληλα να παίζει live, ενώ του έχει απονεµηθεί βραβείο σε εθνικό διαγωνισµό για µελοποίηση ποιήµατος. Συνδυάζοντας τα διαφορετικά ακούσµατά του και διατηρώντας την σαρκαστική του διάθεση απέναντι σε καθηµερινά white-people problems, στοχεύει να δηµιουργήσει την µουσική που λείπει.

Αυτό το διάστηµα σπουδάζει Φαρµακευτική στην Πάτρα, φτιάχνει µπάντα και ηχογραφεί τα πρώτα του single.

Το πρώτο του single, “The Motel”, αποτελεί ένα δείγµα του σύµπαντος που θέλει να κατασκευάσει. Ένα απλό loop χτισµένο γύρω από µια µπασογραµµή που αναδεικνύει την πάλη µε τον εσωτερικό µας εαυτό και τις περίεργες σκέψεις που κάνει ο καθένας.

-Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη μουσική και πότε άρχισες να συνθέτεις τα δικά σου κομμάτια;

Από μικρός ό,τι ακουγόταν στο σπίτι το τραγουδούσα…και μέχρι μια ντροπιαστικά μεγάλη ηλικία έπαιρνα διάφορα αντικείμενα και τα έκανα κιθάρες και drums! Ουσιαστικά όμως, κάπου στα 12-13 ξεκίνησα να μαθαίνω κιθάρα και σχεδόν απευθείας ήρθε και η σύνθεση, τα συκγροτήματα, τα live κτλ. Για πολλά χρόνια αντέγραφα ξεδιάντροπα τις αγαπημένες μου μπάντες, ώσπου κάποια στιγμή μπήκαν στη μουσική μου αυτόματα όλα τα λαϊκά, pop, rock, παραδοσιακά στοιχεία των τραγουδιών που άκουγα μεγαλώνοντας.

-Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για σένα;

Συνήθως, θα είναι κάποια ενδιαφέρουσα ιδέα για την εξέλιξη μιας ιστορίας ή ενός χαρακτήρα, σε συνδυασμό με κάτι που οπωσδήποτε πρέπει να πω τη δεδομένη περίοδο. Το να παρατηρώ φαινόμενα και καταστάσεις και να τα αντιμετωπίζω με τον σαρκασμό που τους αξίζει είναι από τα αγαπημένα μου.

-Ποια είναι η ιστορία πίσω από το “The Motel”; Το έγραψες μέσα στην καραντίνα και πώς αυτή η δύσκολη περίοδος σε επηρέασε μουσικά;

Το Motel ήρθε τελείως άξαφνα μέσα στην καραντίνα, σε μία περίοδο που για κάποιο λόγο δυσκολευόμουν πολύ να γράψω. Από την πρώτη στιγμή το συμπάθησα πολύ και εξαιτίας του προέκυψαν κατευθείαν άλλα 2-3 τραγούδια. Φαντάσου, ότι είχα από καιρό έτοιμο ένα άλλο κομμάτι για να βγει ως πρώτο single και το πήγα πίσω όσο μπορούσα για να ηχογραφήσω αυτό!

Αναφέρεται στην μοναξιά και τις περίεργες σκέψεις που κάνουμε όταν είμαστε μόνοι, ένα αγαπημένο μου topic που υπάρχει σε διάφορους στίχους μου. Ήθελα πολύ να γράψω κάποια στιγμή μόνο γι’ αυτό και αυτή η περίοδος ήταν η τέλεια αφορμή. Το να το εκφράσω μέσα από μία ιστορία που κάποιος καίει ένα Motel επειδή δεν ακούει τη φωνή στο κεφάλι του, ήταν όπως καταλαβαίνεις μονόδρομος!

Η καραντίνα γενικά, πολύ περίεργη και ενδιαφέρουσα περίοδος. Νομίζω όλοι αντιμετωπίσαμε λίγο πιο ουσιαστικά τα χαρακτηριστικά του εαυτού μας και των γύρω μας που υπό άλλες συνθήκες αποφεύγαμε. Ταυτόχρονα υπήρχε χρόνος για δημιουργία, άγχος, φαγητό…απ’ όλα τα καλά.

-Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σου για το μέλλον; Θα δούμε σύντομα κι άλλα πράγματα από σένα;

Να νιώσουν με τα τραγούδια μου όσοι περισσότεροι γίνεται, όλα όσα ένιωσα εγώ όταν πρωτοερωτεύτηκα τη μουσική. Νομίζω δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να το απαντήσω. Α και να γράψω για τον Γιώργο Μαζωνάκη.

Ναι, θα συνεχίσουν να βγαίνουν single τους επόμενους μήνες. Μακάρι να μπορέσουμε (από πολλές απόψεις) να κάνουμε και ένα ωραίο live σύντομα.

Εμείς θα ευχηθούμε να είναι καλοτάξιδο το καινούργιο τραγούδι και κάθε επιτυχία στο μέλλον. Μην ξεχνάτε να ακούτε πολλή μουσική και να στηρίζετε τους τοπικούς σας καλλιτέχνες!

~ Follow ~

D. Rammos

~ Play ~