Ο Douglas Dare είναι ένας ευγενικός άνθρωπος και αυτό είναι που βγάζει η μουσική και η φωνή του. Αληθινή ευγένεια. Τον γνώρισα το 2014, τη χρονιά που κυκλοφόρησε το πρώτο του ολοκληρωμένο άλμπουμ, σε μια συναυλία του Fink (Fin Greenall) όπου έπαιζε ως support. Δεν είχα κοιτάξει ποιος ήταν support στη συναυλία και ήταν έκπληξη για μένα η παρουσία του, μια υπέροχη έκπληξη. Μετά το τέλος της συναυλίας, βρισκόταν στη έξοδο όπου υπέγραφε το άλμπουμ του και μιλούσε με όλον τον κόσμο. Ανοιχτός, χαμογελαστός και πρόθυμος σε όλα. Από τους όμορφους εσωτερικά ανθρώπους. Μιλήσαμε για τη δουλειά του και τα σχέδιά του. Ήταν στα τελειώματα της περιοδείας του με τον Fink και ανυπομονούσε να ξεκινήσει την προσωπική του περιοδεία.

Πριν ξεκινήσει να γράφει το πρώτο του ολοκληρωμένο άλμπουμ, περιόδευε το debut  ΕΡ του «Seven hours» σε περιοδεία με τον Ólafur Arnalds (Kiasmos). Τον άνθρωπο που εμπνέει και συγκινεί ό,τι κινείται, ανασαίνει, ονειρεύεται. Έτσι, τον Μάιο του 2014 κυκλοφόρησε το «Whelm», ένα άλμπουμ με 10 κομμάτια τα οποία μηδενίζουν τη βαρύτητα. Τι άλλο μπορείς να ζητήσεις από έναν μουσικό; Ο 23άχρονος  Dougles από το μικρό Bridport, γράφει πάνω στην ατμόσφαιρα και παίζει στα πλήκτρα του πιάνου του με διάθεση ποιητική, πετώντας ηλεκτρονικούς κεραυνούς όπου ακριβώς χρειάζεται.

Όλα τα κομμάτια του άλμπουμ είναι ένα κι ένα. Συγκεντρωθείτε σε όλους τους ήχους της μουσικής του, τίποτα δεν είναι τυχαίο. Η φωνή του είναι ο ορισμός της μελωδίας. Ο Dougles Dare πράγματι κολυμπάει ανάμεσα στον Ólafur Arnalds και στον Nils Frahm. Δεν έχει αφήσει κενά